Dobro i zło, nagroda i kara są jedynymi motywami rozumnej istoty: są to bodźce i wodze, za pomocą których cała ludzkość jest prowadzona i motywowana do pracy.
W zdrowym ciele zdrowy duch to krótki, ale pełny opis szczęścia na tym świecie.
Tam gdzie kończy się prawo, zaczyna się tyrania.
Celem prawa nie jest zniesienie lub ograniczenie, ale zachowanie i rozszerzenie wolności.
Wszyscy ludzie są podatni na błędy; a większość ludzi jest pod wieloma względami kuszona przez namiętności lub zainteresowania.
Wstrzemięźliwość i dystans, jaki zachowują ojcowie, często pozbawiają ich synów tego schronienia, które byłoby dla nich bardziej korzystne niż setki nagan lub strof.
Jedną rzeczą jest pokazać człowiekowi, że jest w błędzie, a inną pokazać mu prawdę.
Ten, kto używa swoich słów niepewnie, albo nie wyrazi co miał na myśli, albo nie zostanie zrozumiany.
Ten, kto chce mieć u syna szacunek i wykonywanie poleceń, sam musi mieć do niego wielki szacunek.
Cnotę trudniej zdobyć niż wiedzę o świecie; a jeśli straci ją młody człowiek, rzadko ją odzyskuje.
Wiedza żadnego człowieka nie może wykraczać poza jego doświadczenie.
Zawsze uważałem czyny ludzi za najlepsze interpretacje ich myśli.
Sofistyka nadaje się tylko do tego, czynić ludzi bardziej zarozumiałymi w swojej ignorancji.
Jest tylko jedna rzecz, która wzbudza w ludziach wywrotowe pobudki, a jest nią ucisk.
Indianie, których nazywamy barbarzyńcami, wykazują znacznie więcej przyzwoitości i uprzejmości w swoich dyskursach i rozmowach /niż my/.
Stopień ekscentryczności w społeczeństwie jest proporcjonalny do zawartego w nim geniuszu, materialnego wigoru i odwagi moralnej.
Siła naszych przekonań nie dowodzi ich słuszności.