Istnieje co najmniej jedna rzeczywistość, którą ujmujemy wszyscy od wewnątrz, za pomocą intuicji, a nie zwykłej analizy.

Zobacz listę Francuzów
Istnieje co najmniej jedna rzeczywistość, którą ujmujemy wszyscy od wewnątrz, za pomocą intuicji, a nie zwykłej analizy.
Zabobonne są tylko istoty inteligentne.
Istnieją zmiany, ale nie ma pod zmianą rzeczy, które się zmieniają; zmiana nie potrzebuje substratu. Istnieją ruchy, ale nie ma przedmiotu bezwładnego, niezmiennego, który by się poruszał: ruch nie implikuje czegoś, co się porusza.
Gdy się całe życie poświęciło na szukanie prawdy, spostrzega się, że lepiej by było użyć je na czynienie dobra.
Dusza ludzka jest częściowo zjednoczona z Bogiem, a częściowo niezależna.
Człowiek winien dać tyleż wysiłku w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.
Punkt spotkania woli człowieka i woli Boga jest właśnie tym, co nazywamy materią.
Trwanie jest to ciągły postęp przeszłości, która wgryza się w przyszłość i nabrzmiewa, idąc naprzód.
Gdybyśmy mogli odrzucić wszelką pychę, gdybyśmy, chcąc zdefiniować nasz gatunek, trzymali się ściśle tego, co jest niezmienną cechą człowieka i jego inteligencji, jaka ujawnia się w okresach historycznych oraz prehistorycznych, powiedzielibyśmy nie Homo sapiens lecz Homo Faber. Pokrótce – inteligencja, rozważana ze względu na to, co wydaje się być jej oryginalną właściwością, jest zdolnością wytwarzania sztucznych przedmiotów, zwłaszcza narzędzi do wytwarzania narzędzi i do nieograniczonego różnicowania produkcji.
Od czego powinniśmy zacząć? Nie ma początku. Zacznij tam, gdzie jesteś. Zatrzymaj się przed tym, co cię przyciąga. I pracuj! Powoli wejdziesz w całość. Metoda będzie się rodzić proporcjonalnie do Twojego zaangażowania.
Nagość jest zawsze dobrze ubrana.
Sztuka to przyjemność ducha, który wkracza w naturę, i odkrywa, że ona też ma duszę.
Kochaj swoje powołanie z pasją, bo to sens twojego życia.
Ludzkie ciało jest przede wszystkim lustrem duszy, i z tego bierze się jego największe piękno.
Artysta musi stworzyć iskrę, zanim będzie mógł rozpalić ogień, a zanim narodzi się sztuka, artysta musi być pochłonięty przez ogień jego własnej kreacji.
Niemoralność nie może istnieć w sztuce. Sztuka jest zawsze święta.
Jestem jak księżyc, który świeci na ogromnym, nieznanym morzu, przez które statki nigdy nie przepływają.
Artysta jest powiernikiem natury, kwiaty prowadzą z nim dialog poprzez wdzięczne zginanie łodyg i harmonijnie zabarwione niuanse. Każdy kwiat ma serdeczne słowo, które natura kieruje do artysty.
Naga postać człowieka nie należy do żadnego szczególnego momentu w historii; jest wieczna, i ludzie w każdym wieku mogą na nią patrzeć z zachwytem.
Cierpliwość też jest formą aktywności.