Są na ziemi trzy tajemnice, trzy rzeczy niepojęte. Piękno, sprawiedliwość i prawda.
Tylko dla tego, kto znał choćby przez chwilę czystą radość, a stąd także smak piękności świata – bo to jedno i to samo – tylko dla niego nieszczęście jest czymś rozdzierającym.
Piękno: to, czego się nie chce zmieniać. Dobro: nie chcieć zmieniać czynem (nieinterwencja). Prawda: nie chcieć zmieniać myślą (poprzez złudzenie).
Istnieje coś jak gdyby wcielenie Boga w świat, a piękno jest Jego znakiem.
Dobrowolne poddanie, jakie konieczność okazuje w stosunku do miłującej mądrości – to piękno.
Jedynie bez piękna się nie obejdzie, gdyż bez piękna nie warto będzie żyć na świecie! W tym cała tajemnica, w tym cała rzecz! Nawet nauka bez piękna nie utrzyma się ani na chwilę – czy rozumiecie to wy, którzy się śmiejecie? Nauka obróci się w chamstwo! Prochu nie wymyślicie! Nie ustąpię wam!
Jak jednak radość i szczęście czynią człowieka pięknym! Jak serce płonie miłością!
Nigdy nie wierzymy, że jesteśmy piękne, bez względu na to, ile razy to słyszymy. Nigdy w to nie wierzymy, dopóki ktoś nie powie tego we właściwy sposób.
Gdy cały świat uznał piękno za piękno, wtedy (pojawiła się) szpetota.
Gdyż to, co koń czyni pod przymusem, czyni bez zrozumienia; i nie ma w tym piękna, tak jak nie ma piękna w bitym i zmuszanym do tańca tancerzu.
Zawsze można spotkać jakąś życzliwą istotę, z którą dzieli się niepokoje i troski. I wtedy jest pięknie.
Myślę, że nie wszystko jest brudne na tym zafajdanym świecie i nie wszystko oprócz moczu jest gównem. Są jeszcze piękne sprawy i istnieją jeszcze prawdziwe przyjaźnie. Nawet prawdziwa sztuka istnieje, tylko że wszystko jest zafajdane i nie mamy przejrzystości obrazu. Czasami choćby za ścianą może żyć wielki człowiek, a my nie będziemy o tym wiedzieli i może nawet nie dowiemy się o tym, dopóki któregoś dnia ten człowiek nie umrze. Wtedy okaże się, że był wielki, bo w jego szufladzie znaleziono piękne wiersze. W naszym zafajdanym świecie bardzo często nie możemy dojrzeć kryształów, depczemy je nogami, tratujemy racicami perły jak świnie.
Chciałbym ludziom powiedzieć, aby otworzyli oczy i ujrzeli piękno tam, gdzie normalnie się go nie spodziewamy.
Piękno podlega również smakowi czasów, piękna kobieta z epoki Belle do końca nie jest ideą dzisiejszej urody, dlatego piękno jest czymś, co zmienia się wraz z upływem czasu.
W swojej pracy (filozofa i matematyka) starałem się łączyć prawdę i piękno, lecz gdy musiałem wybierać, wybierałem piękno.
Jestem z tych, którzy wierzą, że Nauka jest czymś bardzo pięknym.
Piękno jest prawdą, prawda pięknem! – oto
Co wiesz na ziemi i co wiedzieć trzeba