O pięknie decyduje oko, nie język, który je zachwala.
Czasem rodzi się w człowieku taki instynkt, który mówi, że tajniki sztuki należy zgłębiać samemu, i że Piękno, podobnie jak Mądrość, lubi najbardziej samotnych wielbicieli.
...natomiast piękno, prawdziwe piękno, kończy się właśnie tam, gdzie zaczyna się inteligentny wygląd. Intelekt sam w sobie jest przesadą i rozbija harmonię każdej twarzy. Kiedy tylko ktoś siada, żeby porozmyślać, natychmiast cały staje się nosem, czołem albo czymś jeszcze bardziej obrzydliwym. Przyjrzyj się tylko komukolwiek, kto odniósł sukces w swojej profesji. Cóż to za perfekcyjnie odrażające osoby!
Artysta tworzy rzeczy piękne. Celem sztuki jest ukazać sztukę i skryć artystę.
Była piękna jak grzech, którego nigdy nie miało się odwagi popełnić.
Piękniej wygląda żołnierz poległy w bitwie niż wolny w ucieczce.
Nie każda piękność budzi miłość, niektóre radują wzrok, a nie ujarzmiają woli. Jeśliby każda piękność miłości była przyczyną i serca wiązała, wywołało by to pomieszanie i poplątanie pragnień nieświadomych, gdzie zatrzymać się mają. Gdyż jako niezliczona jest liczba istot pięknych, tak i pragnienia były by niezliczone. A jak słyszałam, prawdziwa miłość jest niepodzielna, wolna i nieprzymuszona.
Włosy miała rude o jakimś takim odcieniu, co się może tylko przyśnić.
Jest w tym jakaś dziwna reguła – brzydka kobieta ma nadzieję, że zyska trochę w blasku ładnej przyjaciółki, ładna zaś wierzy, że jeszcze korzystniej będzie odbijać na tle brzyduli...
[...] piękno już dawno zginęło. Zniknęło pod powierzchnią hałasu - hałasu słów, samochodów, muzyki, liter - w którym nieustannie żyjemy. Zatonęło jak Atlantyda, zostało po nim tylko słowo, którego sens staje się z roku na rok mniej zrozumiały.
Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.
Jest przepiękna, panie, przecudna! Czasem zda się wielkim drzewem w czasie kwitnienia, a czasem białą lilijką, małą i smukłą. Twarda jak diament, a delikatna niczym księżycowa poświata. Ciepła jak letnie słońce, chłodna niczym światło gwiazd. Dumna i wyniosła jak śnieżny szczyt, radosna i miła niczym dziewczęta, które na wiosnę splatają wianki na łąkach. Ale tak naprawdę, wszystko, co mówię, to tylko banialuki, chciałem to jakoś zupełnie inaczej wyrazić.
Nieść pomoc innym to najpiękniejszy trud dla człowieka.
Na poziomie polityki i teologii piękno idealnie współgra z nonsensem i tyranią. I nadzwyczaj pomyślnie się składa, ponieważ gdyby piękno nie szło w parze z nonsensem i tyranią, dorobek artystyczny świata byłby bardzo ubogi. Wiele arcydzieł malarstwa, rzeźby i architektury służyło jako narzędzia propagandy religijnej albo politycznej, tworzone dla większej chwały boga, władcy albo kleru. Ale większość władców i kapłanów jest despotami, a wszystkie religie są przesiąknięte zabobonem. Geniusz był sługą tyranii, a sztuka propagowała wartości lokalnego kultu. Upływ czasu pozwala odróżnić dobra sztukę od kiepskiej metafizyki. Czy jesteśmy w stanie dokonać tego rozróżnienia nie po fakcie, ale na bieżąco? Oto jest pytanie.
Jeśli dana osoba ma brzydkie myśli, zaczyna to być widoczne na twarzy. A kiedy ta osoba ma brzydkie myśli każdego dnia, każdego tygodnia, każdego roku, jej twarz staje się coraz brzydsza i brzydsza, aż staje się tak brzydka, że z trudem można na nią patrzeć.
Osoba, która ma dobre myśli, nigdy nie może być brzydka. Możesz mieć krzywy nos i krzywe usta, podwójny podbródek i wystające zęby, ale jeśli masz dobre myśli, będą świecić z twojej twarzy jak promienie słońca i zawsze będziesz wyglądać pięknie.
Niech serce moje będzie sobie rozdarte! Wszakże motyl trzepoczący się na szpilce najpiękniej połyskuje! Rzeka, jeżeli kaskadą ze skał spada i w pianę się rozpryskuje, wydaje się tym piękniejsza! Takie jest przeznaczenie poety! Życie tylko krótkim marzeniem.
To nie są chmury, to są góry, piękne, wielkie góry, tam dopiero wznosi się człowiek ponad chmury, wysoko, wysoko!
Czy można żałować rzeczy, która choć niemądra, była piękna?