Życie jest zawsze niby katastrofa okrętu, podczas której toną nasze nadzieje.
Zaznałem w życiu wielu porażek.
Byłem też światkiem wielu złych zdarzeń.
Lecz nigdy nie dałem się życia zawiei,
Bo miałem swój mały promyk nadziei.
Nadzieja złudna, bo jednym da skrzydła,
Drugich omota w swe sidła;
Żądz lotnych wzbudzi w nich ognie,
Aż życie pióra te pognie.
Gdzie jest życie, tam jest nadzieja.
Im bardziej ktoś czegoś pragnie, tym mniejsza jest nadzieja, aby to otrzymać.
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
Nadzieja: najlepszy komfort naszej niedoskonałej sytuacji.
Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.
Dla przeciwwagi wielu uciążliwości życia niebo ofiarowało człowiekowi trzy rzeczy: nadzieję, sen i śmiech.
Każdy prowadzi jakąś kalkulację, którą nazywamy nadzieją.