Robienie pieniędzy jest sztuką, praca jest sztuką, a dobry biznes jest największą sztuką.
W ciągu stuleci nawet wielcy, uznani przez Kościół malarze, tworząc swoje dzieła, musieli zmierzyć się z tymi delikatnymi, teologicznymi problemami: czy przedstawiając Boga lub Adama i Ewę, należy malować im pępki? Skoro są one śladem po pępowinie, to ani Bogu, ani Adamowi i Ewie nie należy ich malować.
Życie jest krótkie, pomyślał. Sztuka, coś innego niż życie, jest długa, ciągnie się bez końca, jak betonowy robak. Płaska, biała, niewygładzona krokami wzdłuż ani w poprzek.
Te negatywne rzeczy, jak gniew, depresja lub smutek są pięknymi rzeczami jako część opowieści, są jednak jak trucizna dla filmowca, trucizna dla malarza, trucizna dla kreatywności, są jak imadło.
Życie jest bardzo skomplikowane, dlatego filmy też takie powinny być.
Kiedy jest się artystą, wyłapuje się pewne rzeczy z powietrza. Po prostu wyczuwa się to. [...] Masz ideę, idea karmi opowieść, która dzięki temu nabiera kształtów.
Wierzę, że jeśli twórca jest do końca wierny pomysłowi i czuje, że zawarł w dziele, to, co chciał przekazać, wtedy na pewno spodoba się ono publiczności.
Nie powinno się ignorować wytycznych swojej kultury. Życie jest krótkie i nie ma czasu, aby wszystko rozgryźć samodzielnie. Mądrość z przeszłości była ciężko zdobywana, a zmarli przodkowie mogą mieć coś przydatnego do powiedzenia.
Artysta teoretyzujący na temat swojej pracy przestaje być artystą, a staje się krytykiem.
Od czego powinniśmy zacząć? Nie ma początku. Zacznij tam, gdzie jesteś. Zatrzymaj się przed tym, co cię przyciąga. I pracuj! Powoli wejdziesz w całość. Metoda będzie się rodzić proporcjonalnie do Twojego zaangażowania.
Sztuka to przyjemność ducha, który wkracza w naturę, i odkrywa, że ona też ma duszę.
Artysta musi stworzyć iskrę, zanim będzie mógł rozpalić ogień, a zanim narodzi się sztuka, artysta musi być pochłonięty przez ogień jego własnej kreacji.
Niemoralność nie może istnieć w sztuce. Sztuka jest zawsze święta.
Artysta jest powiernikiem natury, kwiaty prowadzą z nim dialog poprzez wdzięczne zginanie łodyg i harmonijnie zabarwione niuanse. Każdy kwiat ma serdeczne słowo, które natura kieruje do artysty.
Naga postać człowieka nie należy do żadnego szczególnego momentu w historii; jest wieczna, i ludzie w każdym wieku mogą na nią patrzeć z zachwytem.
Trzeba wziąć kawał marmuru i odrąbać wszystko, co w nim niepotrzebne.
Każdy może spojrzeć na ładną dziewczynę i zobaczyć ładną dziewczynę. Artysta może spojrzeć na ładną dziewczynę i zobaczyć starą kobietę, którą się stanie. Lepszy artysta może spojrzeć na starą kobietę i zobaczyć ładną dziewczynę, którą kiedyś była. Ale wielki artysta – mistrz – a tym właśnie był Auguste Rodin – może spojrzeć na starą kobietę, przedstawić ją dokładnie taką, jaka jest… i zmusić widza, by zobaczył ładną dziewczynę, którą była…
Moda – to, co dziś ładne, ale za kilka lat będzie brzydkie. Sztuka – to, co dziś brzydkie, ale za kilka lat będzie ładne.