Bo ten, kto sądzi, iż sam posiadł mądrość, język i rozum, innym niedosięgłe bliżej poznany – okaże się pusty.
Łatwiej daje się człowiek przekonać racjom, do których sam doszedł, niż tym, które nastręczyły się komuś drugiemu.
Aby odkryć, jakie zmiany zaszły w tobie, najlepiej wróć do miejsca, które jest takie jak kiedyś.
Czuć nienawiść do innego człowieka, to jak hodować w swoich wnętrznościach robaka, który zżera cię od środka.
Człowiek, który dwa razy w życiu się kaja, jest strasznym obłudnikiem.
Człowiek jest mniej nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.
Człowiek dochodzi do czegoś jedynie pod żelazną ręką konieczności.
Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; jest ono wówczas protestem, ciągłą zemstą.
Człowiek nad niczym nie ma władzy, póki boi się śmierci. A kto się jej nie boi, do tego należy wszystko.
Nienawidź zła w człowieku, człowieka kochaj.
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
Człowiek wcale nie musi przeżywać wielkich rzeczy. Wystarczy obserwować świat wokół siebie oraz nauczyć się cierpliwości i pokory.
Im lepiej rozumiesz siebie i swoje emocje, tym bardziej zaczynasz kochać to, co jest.
Grzeczność jest dla człowieka tym, czym ciepło dla wosku.
Od człowieka człowiekowi grozi codzienne niebezpieczeństwo.
Cudze błędy mamy na oku, nasze poza nami.
Aby powstrzymać się od sądzenia bliźnich, trzeba mieć ogromny zapas ufności. Do dziś pozostała mi obawa, że coś istotnego przeoczę, że coś mi się wymknie, jeśli nie będę pamiętał, iż poczucie fundamentalnych zasad przyzwoitości nie wszystkim przy urodzeniu jest równo dane.
Kto chce rządzić ludźmi, nie powinien ich gnać przed sobą, lecz sprawić, by podążali za nim.
Człowiek lubiący się kształcić nigdy nie jest bezczynny.