Oscar Wilde

Formę opanował [...] - tego mu odmówić nie podobna, ale czy ma również uczucie? Obawiam się, że tego mu brak. Tak, istotnie, podobny jest do przeważnej części artystów, wszystko u niego pozbawione jest wszelkiej szczerości. Nie umiałby się poświęcić dla innych. Myśli tylko o śpiewie, a każdemu wiadomo, że sztuka jest egoistyczna.

Zawsze! Cóż za okropne słowo! Zawsze czuję dreszcz, ilekroć je słyszę. Z jaką lubością używają go kobiety. Psują każdy romans, chcąc, aby trwał w nieskończoność. To zresztą słowo bez żadnej treści. Jedyna różnica między kaprysem, a ciągnącą się całe życie namiętnością polega na tym tylko, że kaprys trwa odrobinę krócej.

...My jednak nigdy na powrót nie odzyskujemy młodości. Radosny puls, który bije w nas dwudziestoletnich, potem leniwieje, członki słabną, zmysły tępieją. Spadamy do poziomu odstręczających marionetek, dręczonych przez wspomnienie namiętności, których nazbyt się lękaliśmy, i wspaniałych pokus, którym nie mieliśmy odwagi się poddać.

...można zostać przejętym grozą. Nie z powodu zbrodni popełnianych przez złych, ale z powodu kar nakładanych przez dobrych.

Zmarszczył czoło, rozdarł gazetę, przeszedł się po pokoju i odrzucił strzępy dziennika. Jakie to wszystko było brzydkie! I jak ta brzydota czyni wszystko straszliwie realnym!

Występek jest czymś, co wyciska na twarzy człowieka piętno niezatarta. Ukryć go niepodobna. Mówi się wprawdzie o tajnych występkach, ale te nie istnieją. Występek musi się z konieczności wyrażać w linii ust, w zarysie powiek, nawet w kształcie rąk.

[…] nawet wspomnienie radości posiada swą gorycz jak wspomnienie rozkoszy - swój ból.

- O, każda rzecz staje się rozkoszą, gdy zbyt często ją powtarzamy - ze śmiechem powiedział lord Henryk. - Oto jedna z najważniejszych tajemnic życia. Sądzę jednak, że zbrodnia jest zawsze krokiem fałszywym. Nie powinno się nigdy robić nic takiego, o czym nie można swobodnie mówić po obiedzie.

Lepiej byłoby, gdyby każdy grzech jego życia sprowadził był szybką, pewną karę. W karze było oczyszczenie. Modlitwa człowieka do Boga sprawiedliwego nie powinna brzmieć: "I odpuść nam nasze winy", lecz "Karz nas za nasze przewinienia.

Czy nie rozumiesz, że brak wyobraźni był jedyną prawdziwie śmiertelną wadą Twojej wyobraźni?

Nie mogę wam wyrazić, co czułem w owej chwili. Zdawało mi się, że całe moje życie skupiło się w ten jeden doskonały moment różowej radości.

Żyjemy w czasach przepracowania i niedokształcenia; w czasach, w których ludzie są tak zajęci, że głupieją zupełnie.

Przy życiu potrafi nas zachować tylko świadomość nieskończonej niższości wszystkich innych, a jest to uczucie, które starannie w sobie pielęgnowałam.

Nie będę twierdził, że nie zamierzam prawić ci kazań. Każdy, kto na chwilę zamierza stać się wychowawcą, zaczyna od takiej deklaracji, aby natychmiast ją złamać.

Śmierć jest siostrą snu.

Istnieje tylko jedna rzecz gorsza od niesprawiedliwości, a jest nią sprawiedliwość bez miecza w dłoni.

...natomiast piękno, prawdziwe piękno, kończy się właśnie tam, gdzie zaczyna się inteligentny wygląd. Intelekt sam w sobie jest przesadą i rozbija harmonię każdej twarzy. Kiedy tylko ktoś siada, żeby porozmyślać, natychmiast cały staje się nosem, czołem albo czymś jeszcze bardziej obrzydliwym. Przyjrzyj się tylko komukolwiek, kto odniósł sukces w swojej profesji. Cóż to za perfekcyjnie odrażające osoby!

Każdy portret namalowany z uczuciem jest portretem artysty, a nie pozującego.

Czar przeszłości na tym właśnie polega, że jest ona przeszła.

W każdej radości, jak niewątpliwie w każdej rozkoszy, mieści się okrucieństwo.