Śmierci tak potrzeba uczyć się jak życia.
Śmierci tak potrzeba uczyć się jak życia.
O to chodzi jedynie,
By naprzód wciąż iść śmiało,
Bo zawsze się dochodzi
Gdzie indziej, niż się chciało.
Kochaj cierń co dolega i kamień co nuży. Jakże ci słodki będzie kiedyś kres podróży.
uż? Tak prędko? Co to było?
Coś strwonione? Pierzchło skrycie?
Czy nie młodość swą przeżyło?
Ach, więc to już było... życie?
Jedyna godna rzecz na świecie: twórczość,
A szczyt twórczości to tworzenie siebie.