Żaden rząd utworzony przez demokrację lub liczną arystokrację nie wzniósł się nigdy, i nawet wznieść nie mógł ponad mierność.

Angielski filozof, politolog oraz ekonomista. Piewca liberalizmu w ekonomii i polityce. Uważany za twórcę liberalizmu demokratycznego. Żył w latach 1806 - 1873.
Powiązane tematy: liberałowie
• Profesje Johna Stuarta Milla: filozof; naukowiec; ekonomista; politolog • Narodowość:
brytyjska; angielska
• Data urodzenia: wtorek, 20 maja 1806 • Data śmierci: czwartek, 8 maja 1873
Żaden rząd utworzony przez demokrację lub liczną arystokrację nie wzniósł się nigdy, i nawet wznieść nie mógł ponad mierność.
Wynalazki są rzeczą przypadku i nie mogą być podciągnięte pod żadne prawo.
Wojna jest zła, lecz nie najgorsza. Jeszcze gorszy jest stan rozkładu i degradacji uczuć moralnych i patriotycznych, nakazujący myśleć, że nie ma rzeczy wartej wojny. Osoba, która nie ma niczego, o co mogłaby walczyć, niczego ważniejszego niż osobiste bezpieczeństwo jest pożałowania godnym stworzeniem i nie ma szans na bycie wolnym, chyba że dzięki wysiłkom ludzi lepszych niż ona sama.
Większość ludzi przedkłada siłę nad wolność.
W człowieku tylko żołądek bywa (i to czasem) w pełni zadowolony.
To, co niszczy indywidualność, to żądza panowania, niezależnie od tego, jak ją określimy.
[Są] najpełniejszym systemem duchowego i świeckiego despotyzmu, jaki kiedykolwiek zrodził się w ludzkim umyśle, z wyjątkiem może Ignacego Loyoli.
Rząd sądzić należy (...) wedle tego, co robi z obywateli i co robi z nimi (...) i wedle dobroci lub sprawiedliwości dzieł, których dokonywa dla nich bądź z nimi.
Małżeństwo jest jedyną formą rzeczywistego niewolnictwa uznanego przez prawo.
Ludzkość zyskuje więcej, pozwalając żyć każdemu wedle jego upodobania, niż zmuszając każdego, by żył wedle upodobania pozostałych.
Lepiej być niezadowolonym Sokratesem niż zadowolonym głupcem.
Kto poznał zagadnienie tylko z jednej strony, ten niewiele o nim wie.
Istnieje domniemanie prawdy poglądu podtrzymywanego przez wielu ludzi, a odrzucając go, winniśmy wskazać jakąś realną lub możliwą przyczynę jego panowania.
Czyny są dobre, jeśli przyczyniają się do szczęścia, złe, jeśli przyczyniają się do czegoś przeciwnego. Przez szczęście rozumie się przyjemność i brak cierpienia, przez nieszczęście – cierpienie i brak przyjemności.