Wpuszczenie /na Zachód/ tak wielu ludzi o całkowicie odmiennych kulturach, religiach i koncepcjach było poważnym błędem.
Kto kontroluje pieniądze, kontroluje świat.
Kiedy polityk chce zyskać na czasie, proponuje rozmowę.
Żyjemy w cudownych czasach, w których silny słabnie dzięki swoim skrupułom, a słaby rośnie w siłę dzięki swojej zuchwałości.
Sztuka zarządzania kryzysowego polega na podnoszeniu stawki tam, gdzie przeciwnik nie da rady, ale w taki sposób, aby uniknąć „wet za wet”.
Ostatecznie pokój można osiągnąć tylko poprzez hegemonię lub równowagę sił.
Fakty rzadko są oczywiste; ich znaczenie, analiza i interpretacja — przynajmniej w świecie polityki zagranicznej — zależą od kontekstu i znaczenia.
Państwo jest niestabilną organizacją, a mąż stanu nie ma moralnego prawa ryzykować przetrwania z powodu etycznych rozterek.
Biedne stare Niemcy. Za duże na Europę, za małe na Świat.
Kraj, który domaga się moralnej doskonałości w swojej polityce zagranicznej, nie osiągnie ani doskonałości, ani bezpieczeństwa.
Nikt nigdy nie wygra walki płci. Jest za dużo bratania się z wrogiem.
Skorumpowani politycy sprawiają, że pozostałe dziesięć procent wygląda źle.
Żadne państwo nie jest w stanie działać mądrze jednocześnie w każdej części globu przez cały czas.
Władza to największy afrodyzjak.
Polityk, który idzie na wojnę z mediami, ma prawo napisać na swej wizytówce jedno słowo: idiota.
Kapitalizm to nierówne dzielenie bogactwa. Socjalizm to równe dzielenie biedy.