Kluczem do tego, by czas zwolnił, są nowe doświadczenia. Żartujemy, że ten tydzień wakacji minął nam o wiele za szybko, ale jeśli się nad tym zastanowimy, ten tydzień wydawał się znacznie dłuższy niż tydzień spędzony w codziennym kieracie. Skarżymy się, że minął za szybko, bo świetnie się bawiliśmy, a nie dlatego, że czas minął szybciej. Więc jeśli chcecie zwolnić upływ czasu- głosi teoria- zróbcie coś innego.
W porządku. Jak powiedziałam, niczego nie chciałabym zmienić. Takie jest życie. Można znaleźć radość i szczęście, ale nie można mieć wszystkiego.
Obserwuję go uważnie. Chcę zarejestrować jego reakcję, bo niezależnie od tego, co słyszeliście, żaden człowiek nie jest otwartą księgą.
[Ludzie] Lubią wierzyć, że (...) tragedie dzieją się nie bez powodu, że ofiara jest w jakiś sposób sama sobie winna, że chaosem rządzi jakaś reguła i dlatego im nic złego się nie stanie. Pokrzepia nas myśl, że panujemy nad swoim losem, a przecież tak nie jest.
Bogaci ludzie często okazują hojność, żeby osiągnąć swój cel.
To banał, ale prawdziwy: nic tak nie cuchnie jak rozkładające się ludzkie zwłoki.
(..) stosują wobec mnie zwykłą w takich przypadkach taktykę milczenia. Mechanizm jest prosty: większość ludzi nie znosi ciszy i zrobi wszystko, żeby ją przerwać, często mówiąc coś, co można potem wykorzystać przeciwko nim.
Każdy racjonalny argument można było zdyskredytować czymś, co przytaczająca go osoba kiedyś zrobiła lub powiedziała - nieważne, jak dawno temu albo czy w ogóle się to wydarzyło.
Trawniki dookoła były nieskazitelnie wypielęgnowane. Wielu osobom bardzo by się to podobało. Wilde'owi nie. Natura maluje swoje płótno, a potem ktoś przychodzi i myśli, że może to poprawić. Nie. Natura powinna być (...) dzika. Kiedy się ją poskramia, traci się to co czyni ją niepowtarzalną.
Czasami wyjaśnianie, jak działa wszechświat, przypomina uczenie lwa czytania. Czytanie jest prawdziwe. Lew jest prawdziwy. Ale nigdy nie nauczy się czytać.
Ingrid mogła pić przez wiele godzin i nie było tego po niej widać. A jemu wystarczyły dwa piwa, żeby próbować pocałować z języczkiem gniazdko elektryczne.
Człowiek się przyzwyczaja, a przejawia się to między innymi tak, że gdy coś staje się dla niego powszednie, przestaje to doceniać. Rzeczy codzienne pierzemy za oczywiste. Nie mówię, że to źle. Bez przesady z tym, że należy „żyć w pełni każdą chwilą”. To nierealne, przynosi większy stres niż satysfakcję. Tajemnicą spełnienia są nie podniecające przygody ani intensywne wrażenia – nikt tego kondycyjnie na dłuższą metę nie wytrzyma – ale cieszenie się spokojem i wytrwałością.
Jeśli ktoś Cię krzywdzi, zapominasz o miłosierdziu i litości. Eliminujesz wroga. Oczyszczasz teren.
To wszystko zdarzyło się dawno temu. Przeszłość umarła, Pawle. Nie wskrzesza się zmarłych. Grzebie się ich i żyje dalej.
Bezczynność zmniejsza szanse na zwycięstwo.
Adam wystarczająco długo miał do czynienia z wymiarem sprawiedliwości, by wiedzieć, że niczego nie należy uznawać z góry za stuprocentowo pewne. To ty musisz podjąć wysiłek. Zbadać fakty. Ludzie kłamią. Trzeba przeprowadzić dochodzenie, ponieważ wstępne założenia bardzo często okazują się błędne.
(...) można się uodpornić na okrucieństwo. Można uznać, że jest normą. Można je zaakceptować i robić swoje.
Czasem pragniemy czegoś tak bardzo, że bierzemy nasze życzenia za prawdę. Rozumiesz?
Rzecz w tym, że człowiek jest tylko zwierzęciem, prymitywnym organizmem, niewiele różniącym się od swoich protoplastów. Umierasz i cię nie ma. To czysta megalomania uważać, że my, ludzie, w jakiś sposób oszukamy śmierć i, w przeciwieństwie do innych stworzeń, zdołamy ją przetrwać.
- Jesteś religijny, Adamie?
- Niespecjalnie.
- To bez znaczenia. Nie musisz wierzyć, że ona widzi, jak jej chłopcy się uśmiechają. (...) Wystarczy, jeśli uwierzysz, że tego by pragnęła.