Harlan Coben o starości [ pokaż wszystkie cytaty ]

Już miał rzucić jakąś dowcipna uwagę, ale nie zrobił tego. Z wiekiem przychodzi umiar.

Powiadają, że często tak bywa ze starymi ludźmi, iż - parafrazując Springsteena - dwa serca stają się jednym. Kiedy jedno umiera, drugie podąża za nim.

Po­sta­rzał się, to oczy­wi­sta ob­ser­wa­cja, ale czę­sto sły­szy­my, że sta­rze­nie się to pro­ces stop­nio­wy. Może tak jest, jed­nak w przy­pad­ku ojca to było ra­czej jak spa­dek z urwi­ska. Przez długi czas dziel­nie trzy­mał się klifu – był zdro­wy, silny, pełen ener­gii – ale kiedy w końcu się pu­ścił, spadł nagle i szyb­ko.

Kiedy osiągasz pewien wiek, przestają cię dostrzegać. Widzą w tobie tylko rozsypujące się próchno.

Starzejemy się, pewnie, ale pod wieloma względami jesteśmy tacy sami jak kiedyś.