Epikur

Źle żyją, którzy ustawicznie żyć zaczynają.

Wzbogacić się można, nie dodając nic do tego, co się ma, ale ujmując dużo z tego, czego się potrzebuje.

Wtedy tylko odczuwamy potrzebę przyjemności, gdy z jej braku doznajemy bólu.

Wszelki ból jest złem, ale nie każdego bólu należy unikać.

Wszelka przyjemność jest dobra, ale nie każda jest godna wyboru.

U wielu ludzi spokój jest odrętwieniem, wzruszenie wściekłością.

Trzeba wyzwolić się ze strachu bogów i śmierci.

Śmierć wcale nas nie dotyczy. Bo gdy my istniejemy, śmierć jest nieobecna, a gdy tylko śmierć się pojawi, wtedy nas już nie ma.

Przynieś mi szklankę mleka – będę ucztował.

Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.

Przyjemność brzucha jest podstawą i korzeniem wszelkiego dobra.

Przyjaźń jest chyba największym darem, jaki mądrość może ofiarować, aby uczynić szczęśliwym całe życie.

Proste potrawy sprawiają nam tyleż przyjemności, co wystawne uczty, gdy tylko bolesne uczucie głodu zostaje usunięte.

Prawa ustanowione są dla sprawiedliwych nie dlatego, by nie popełniali nieprawości, lecz by jej nie doznawali.

Posiadanie przyjaciela czyni nasze życie naprawdę szczęśliwym.

O ile nie pogwałcisz praw, nie naruszysz dobrych obyczajów, nie zasmucisz bliźniego, nie nadwerężysz ciała, nie utracisz środków koniecznych do życia, to używaj jak chcesz swej ochoty.

Nie obcowanie z pięknymi chłopcami i kobietami czynią życie przyjemnym, ale trzeźwy rozum, dociekający przyczyn wszelkiego wyboru i unikania.

Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.

Nie ma życia przyjemnego, które by nie było rozumne, moralnie podniosłe i sprawiedliwe, ani też nie ma życia rozumnego, moralnie podniosłego i sprawiedliwego, które by nie było przyjemne.

Naprzód spojrzyj, z kim jesz i pijesz, a dopiero potem, co jesz i pijesz.