Agatha Christie

Nie zamierzam iść dzisiaj na przechadzkę. Ja, jak kot, siedzę przy ogniu i grzeję łapki.

Zewnętrzna forma to bagatelle, lecz mimo wszystko ma znaczenie dla ludzi. Pozwala im zachować amour propre.

Życie nauczyło mnie, by w żadnej sprawie nie sądzić po pozorach.

- Ciekawe, że mężczyźni zawsze się denerwują przed ślubem. Kobiety wolą się cieszyć.

Byłyśmy jak dzikie kwiaty - często być może nawet chwasty, lecz wszystkie rosłyśmy bujnie - pnąc się energicznie ku górze przez szczeliny w chodnikach i płytach bruku, i w miejscach najmniej oczekiwanych, zdecydowane mieć swój udział w życiu i radować się, rwąc ku światłu słońca, póki nie przyjdzie ktoś i nie stąpnie po nas. Nawet chwilowo zgniecione, wkrótce znowu podnosiłyśmy głowy. A dziś, niestety, życie stosuje jakby jakieś środki chwastobójcze - nie ma już szansy na ponowne podniesienie głowy.

Wielcy zbrodniarze mogą być też wielkimi aktorami.

Miłość powinna być przecież przyjemnym uczuciem, nie wywoływać cierpienia.

Pan Forbes uśmiechnął się z pobłażaniem.
- Kobietom - rzekł - należy wybaczać urojenia.

Kobiety są takie dziwne. Nieoczekiwanie okrutne albo nieoczekiwanie litościwe.

- (...) Wybacz, mój drogi, ale chciałbym wiedzieć, czy rzeczywiście czytasz wszystkie te książki naraz? Zdjąłeś z półki „Przyszłość Argentyny”, „Zwierciadło społeczeństwa”, „Hodowlę bydła”, „Purpurową zagadkę” i „Sport w górach skalistych”.
Zaśmiałem się i przyznałem, że aktualnie całą uwagę poświęcam „Purpurowej zagadce”. Poirot ze smutkiem pokręcił głową.
- W takim razie odłóż pozostałe książki na półkę. Nigdy, przenigdy nie nauczę cię porządku ani metody. Mon Dieu, po co mamy biblioteki?

Umierasz, aby inni mogli żyć. Umierasz, aby piękno mogło istnieć, aby ożyło.

- On potrzebuje waszych modlitw- rzekł detektyw łagodnie.
- Czyżby był nieszczęśliwy ?
- Tak bardzo nieszczęśliwy, że zapomniał, czym jest szczęście. Jest tak nieszczęśliwy, że sam o tym nie wie.
- Ach, bogaty.....- szepnęła zakonnica.

Ma foi, są tak zajęci pukaniem, że nie widzą, iż drzwi są otwarte!

Ty Panie widziałeś moją krzywdę, wymierz mi sprawiedliwość

Z doświadczenia wiem, że swoje rzeczy zawsze tracą ci, którzy najbardziej się o nie boją.

W 1916 roku młodemu Arturowi Hastingsowi wydawało się, że jest starym i doświadczonym człowiekiem. Absolutnie nie uświadamiałem sobie, że dopiero zaczynam żyć.

Jeśli tylko to możliwe, z pewnością lepiej zajmować się morderstwem, przed jego popełnieniem, niż po.

- Bohaterki są porywane - ciągnęła Bridget - wtrącane do więzienia, zatruwane gazem albo zatapiane w piwnicach. Zawsze grozi im niebezpieczeństwo, ale nigdy nie giną.

- Podobno duchy są złośliwe. Ludzie uczciwi, postępujący zgodnie z prawem, rzadko nawiedzają świat, z którego odeszli.

Mówi pani, że pani życie należy do niej. Lecz czy może pani zaryzykować i zignorować możliwość, iż bierze pani udział w gigantycznym dramacie kierowanym przez boskiego reżysera? Może wygłosi pani swoją kwestię pod sam koniec sztuki, może okazać się ona zupełnie nieistotna, zwykłe wejście na scenę, lecz rozwiązanie dramatu może zależeć od tego, czy przekaże pani wskazówkę innemu aktorowi. Cała budowla może runąć. Może pani sama nie ma znaczenia dla nikogo na tym świecie, lecz jako osoba w określonym miejscu może pani znaczyć niewyobrażalnie wiele.