Pyszna natura ludzka ma to do siebie, że człowiek zawsze się uważa za nieszczęśliwszego od bliźniego, który cierpi tuż obok.
Ludzkie zrozumienie jest jak krzywe zwierciadło, które, otrzymując promienie nieregularnie, zniekształca i zmienia kolor natury rzeczy przez wmieszanie w niej swojej natury.
Co człowiek złączył, przyroda nie zdolna jest rozłączyć.
Kłusownik żyje w lasach; przemytnik żyje w górach lub na morzu. Miasta tworzą ludzi okrutnych, bo znieprawionych. Góry, morze, lasy tworzą ludzi dzikich. Rozwijają one dzikość, często nie niszcząc wcale uczuć ludzkich.
Z naturą jednak się nie walczy, człowiek bowiem z góry skazany jest na porażkę.
Ludzie tak jak kozy potrzebują trawy, ale nie wiedzą tego tak dobrze jak one.
Moralność, sztuka, duchowość i kreatywność to uniwersalne ludzkie zdolności tkwiące w naszym DNA.
Większość ssaków opuszcza macicę niczym wydobywające się z pieca szkliwione gliniane naczynie - każda próba przemodelowania zakończy się zadrapaniem lub pęknięciem. Ludzie natomiast wychodzą z łona niczym stopione szkło z tygla. Można ich kształtować, rozciągać i modelować z zaskakującą swobodą. To dlatego dziś możemy uczyć dzieci tak, by wyrastały na chrześcijan albo buddystów, kapitalistów bądź socjalistów, zwolenników wojny czy też pacyfistów.
Krzak winogron żyje dokładnie tyle, co człowiek, i w połowie swego życia wydaje najlepszy owoc. To wspaniała metafora.
Być może Człowiek jest istotą, która nigdy nie powinna zaistnieć. Być może świat powinnien zostać oczyszczony z ludzkiej obecności, aby Istnienie i świadomość mogły powrócić do stanu brutalnej niewinności spotykanej u zwierząt.
Tylko człowiek może krzywdzić dla samego krzywdzenia... Zwierzęta nie są do tego zdolne, ale ludzie, ze swoimi potwornymi, półboskimi możliwosciami, z pewnością tak.
W ludziach drzemie olbrzymi potencjał do czynienia zła. To cecha unikalna w świecie organizmów żywych.
Kiedy człowiek oddala się od natury, jego serce twardnieje.
Ludzki mózg jest tak zaprojektowany, aby dawać pierwszeństwo złym wiadomościom.
Jesteśmy wspaniałymi urządzeniami. Urządzenia działają dobrze; wszyscy jesteśmy specjalistami w tym, co robimy. Ale gdy mechanizm zawodzi, te niepowodzenia mogą nam wiele powiedzieć o tym, jak działa umysł.
Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.
Myślę, że wirusy komputerowe powinny być uważane za istoty żywe. Moim zdaniem mówi to coś o naturze ludzkiej, skoro jedyna forma życia, jaką udało nam się stworzyć do tej pory ma charakter czysto destrukcyjny. Stworzyliśmy życie na nasz własny obraz i podobieństwo.
Człowiek, który potrafi rozmawiać z drzewem, nie potrzebuje psychiatry. Niestety, sporo ludzi uważa inaczej.
W skali geologicznej człowiek żyje jak motyl – jednodniówka.
My ludzie jesteśmy bardzo ważną manifestacją bomby replikującej. To przez nas - przez nasze mózgi, naszą kulturę symboliczną i naszą technologię, ta eksplozja może postępować aż do następnego etapu i rozbrzmieć przez przestrzeń kosmiczną.