Józef Klemens Piłsudski, żyjący w latach 1867 - 1935 polski działacz na rzecz niepodległości, polityk, żołnierz i dowódca. Naczelnik Państwa polskiego w latach 1918–1922 i naczelny wódz Armii Polskiej od 11 listopada 1918. Pierwszy Marszałek Polski od 1920; dwukrotnie był premierem Polski (1926–1928 i 1930), twórca tak zwanych rządów sanacyjnych w II Rzeczpospolitej wprowadzonych w 1926 roku w wyniku zamachu stanu, współzałożyciel PPS (Polskiej Partii Socjalistycznej) i Szef Wydziału Bojowego PPS (OB PPS).
Idą czasy, których znamieniem będzie wyścig pracy, jak przedtem był wyścig żelaza, jak przedtem był wyścig krwi.
Nie ma lepszej pożywki chorobotwórczej dla bakteryj fałszu i legend, jak strach przed prawdą i brak woli.
Źródło: Rok 1863, Wstęp, 1924 r.
Pokora i uległość tylko do wzmocnienia i utrwalenia niewoli prowadzi.
Źródło: "Walka z rządem", Robotnik nr 10, 24 września 1895 r.
Polacy chcą niepodległości, lecz pragnęliby, aby ta niepodległość kosztowała dwa grosze i dwie krople krwi – a niepodległość jest dobrem nie tylko cennym, ale i bardzo kosztownym.
Powoływać się na Kościuszkę, posługiwać się jego imieniem, zachwycać się nim i solidaryzować się z jego ideałami może każdy bezkarnie, bez konsekwencji i kosztów. Bo Kościuszko nie żyje. Kto solidaryzuje się ze mną, musi płacić wysiłkiem, męką, trudem, ofiarą z wolności, z życia. Kiedyś, gdy mnie już nie będzie, będę miał także miliony równie zapalczywych i podobnie nieryzykujących wielbicieli.
W rozmowie z Bolesławem Wieniawą-Długoszowskim, grudzień 1915 r.
Racja jest jak dupa, każdy ma swoją.
W czasie rozmowy z dziennikarzem o Miejscu Odosobnienia w Berezie Kartuskiej.
Umiłowanym stanem Polaków jest niezdecydowanie.
Z daleka bolszewizm przedstawia dla biednych i uciśnionych nadzieję lepszego jutra, (...) z bliska jednak okazuje się zaprzeczeniem idei socjalistycznej.
Z szanowania wzajemnego wypływa moc wielka w chwilach trudnych.