A po maturze chodziliśmy na kremówki.

Ze wspomnień podczas ostatniej wizyty w rodzinnych Wadowicach.

Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto „rozdaje”, kto zdolny jest dawać.

Całym sobą płacisz za wolność – więc to wolnością nazywaj, że możesz, płacąc ciągle na nowo, siebie posiadać.

Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.

Jesteśmy tym bogatsi im więcej rzeczy zbędnych zdołamy odrzucić.

Każde życie, nawet najmniej znaczące dla ludzi, ma wieczną wartość przed oczami Boga.

Najbardziej twórczą ze wszystkich prac jest praca nad sobą, która pozwala odnajdywać urok młodości.

Nauczcie się kochać to, co prawdziwe, dobre i piękne.

Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.

Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.

Z przemówienia do mieszkańców Tondo, dzielnicy slumsów. Manilia, 18 lutego 1981 r.