Adam Mickiewicz (1798–1855) – polski poeta okresu romantyzmu.
Bo Paryż częstą mody odmianą się chlubi,
A co Francuz wymyśli, to Polak polubi.
Jacyś Francuzi wymowni
Zrobili wynalazek: iż ludzie są równi.
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie;
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Niechaj Moskal w las idzie pytać się dębiny,
Kto jej dał patent rosnąć nad wszystkie krzewiny.
O Matko Polsko! Ty tak świeżo w grobie
Złożona – nie ma sił mówić o tobie!